گناه مضاعف حافظ (نگاهی نو به شگردهای طنزپردازی حافظ)
Authors
Abstract:
«طنز» به عنوان یکی از صنایع بلاغی و از ابزارهای نقّادی، از وجیهترین وجههای شعری حافظ محسوب میشود. حافظ علاوه بر بهرهگیری از طنزهای ساده و همهفهم، گاهی از ترفندهای پیچیده و عمیق دیگری نیز برای طنازیهای نقادانه رندانه بهره میگیرد. در این شیوه که قابل انطباق با «آیرونی سقراطی» است، حافظ همانند «آیرون» خود را خوار میدارد و هرچه ننگ و عار و گناه و ... است به خود میچسباند تا از این طریق چهرۀ حقیقی «آلازون»های عصر(ریاکاران، مدعیان دیانت و...) عصر خود را آشکار سازد. نکتۀ اساسی در این میان آن است که همان طوری که یک کاریکاتوریست چیرهدست، برای بهتر نمایاندن «قامت ناساز» افراد، از اغراق استفاده میکند، مثلاً اگر کوچکترین انحرانی در چشم و یا دهان و... طرف مقابل باشد، آن را در تصویر دوبرابر کج نشان میدهد، حافظ نیز برای این که چهرۀ حقیقی «آلازون»های عصر را در آینۀ وجود «آیرون» فاش کند، از اغراق خاص خود استفاده میکند؛ از این جهت است که چهرۀ آیرونی حافظ هم «میخواره» است و هم «غلامباره»، یا هم «بدعتگذار» است و هم «تارک فرایض»، یا هم «ریاکار» است و هم «آلوده به چندین خباثت» و... . طبق بررسیهای انجام شده به این نتیجه رسیدیم که حافظ برای دستیابی به این مقصود، از ترفندهای هنری و رندانۀ خاصی، از جمله تراشیدن «عذر بدتر از گناه»، آوردن «دلیل عکس» و ارتکاب «گناه مضاعف» بهره جسته است.
similar resources
بررسی گونهها و شیوههای طنزپردازی حافظ
طنز حافظ از نوع سیاسی، اجتماعی و البته هنرمندانه و زیرکانه وتأویل پذیر و در بسیاری از موارد معصومانه، نجیب، ظریف و عمیق است که در ادراک و احساس منطقی ریشه داردو در لبخندی افسوس ناک تجلی می یابد . حافظ دو الگوی کلّی را در ساختار طنز خود به کار می گیرد : یکی، طنز اجتماعی صریح که به طور مستقیم از طبقه یا گروهی انتقاد می کند،دیگر، طنز اجتماعی با واسطه که وی درآن بی پروا، خود را نماینده ی طبقه ای مع...
full textفسق حافظ و گناه آدم
یکی از خصایص اشعار عرفانی- رمزی کاربرد باژنما یا تعبیر باژگونه است که در دسته ها و طبقات بزرگ و متعدد قابل مطالعه و تحقیق است. فسق و گناه و مترادفات گوناگون آنها یکی از این دسته باژنماهاست که در دیوان حافظ بیش از دیگر باژنماها به کار رفته است. این نوع باژنماها که از تیره الفاظ و تعابیر حرام و مذموم اند، نشانه ها و رموزی اند، برای حالات و مستیهای قلبی و عاشقانه که باعث حرکتهای جوهری در ذات آدم...
full textنگاهی به خال هندوی حافظ
"اگر آن ترک شیرازی به دست آرد دل ما را به خال هندویش بخشم سمرقند و بخارا" خال به عنوان نقطهء سیاه که بر اندام پدید می آید، یا اصطلاح عرفانی که عبارت است از نقطهء حقیقی و نقـطهء وحدت، در آثار شاعران و نویسندگان پارسی گو، بسیار آمده و توجهی خاص بدان داشته اند. در این مقاله، با عنایت به اینکه نگارنده، مدتی در شبه قاره هند حضور داشته و از نزدیک، شاهد اعمال عبادی و رسیدن به مرحلهء "خال " در عبادتگ...
full textنگاهی به کتاب درس حافظ
با وجود شروحی که به شرح غزلیات حافظ پرداختهاند، هنوز خلأ یک شرح جامع و مانع حس میشود و هیچکدام ازشروح موجود هنوز این خلأ را پر نکرده است. در طی سالهای اخیر شرحی به نام درس حافظ، ریختۀ خامۀ دکتر محمد استعلامی از سوی انتشارات سخن منتشر شده است که مقالۀ حاضر به نقد و بررسی آن پرداخته است.
full textفسق حافظ و گناه آدم
یکی از خصایص اشعار عرفانی- رمزی کاربرد باژنما یا تعبیر باژگونه است که در دسته ها و طبقات بزرگ و متعدد قابل مطالعه و تحقیق است. فسق و گناه و مترادفات گوناگون آنها یکی از این دسته باژنماهاست که در دیوان حافظ بیش از دیگر باژنماها به کار رفته است. این نوع باژنماها که از تیره الفاظ و تعابیر حرام و مذموم اند، نشانه ها و رموزی اند، برای حالات و مستیهای قلبی و عاشقانه که باعث حرکتهای جوهری در ذات آدمی ...
full textبررسی شگردهای حافظ در چندمعنایی کردن متن
غالباً متون برجستۀ ادبی علاوه بر زیبایی و خیالانگیزی، اثرگذار هستند. یکی از عوامل اثرگذاری و بلاغت کلام در این متون، چندبُعدی بودن معنای متن و تأویلپذیری آن است. در غزلیات حافظ، ابیات بسیاری دیده میشود که چندوجهی هستند و ظرفیت تأویلپذیری به دو یا چند معنای متمایز را دارند. در این مقاله، به روش توصیفیـ تحلیلی به این مسئله پرداخته میشود که حافظ با چه ابزارها، شگردها و تمهیداتی، سخنش را ذووجو...
full textMy Resources
Journal title
volume 6 issue 10
pages 175- 193
publication date 2016-09-22
By following a journal you will be notified via email when a new issue of this journal is published.
Keywords
Hosted on Doprax cloud platform doprax.com
copyright © 2015-2023